Czym właściwie jest przytulanie? Co jest do niego konieczne? Ilu ciał potrzeba, aby stworzyć ten akt – i czy może on istnieć bez fizycznego dotyku? Czy można przytulić kogoś samym spojrzeniem? Albo myślą, która pokonuje olbrzymie odległości? Jak różni się przytulenie nieznajomej osoby od przytulenia kogoś nam bliskiego? I jak blisko jest daleko, a jak daleko blisko?

 

Kompozycja przytulanna to eksperyment z architektury afektu. Wplątani w sieci relacji tak rozległych jak cały wszechświat, spotykamy się w tworzonej wspólnie i na żywo kompozycji naszego tu i teraz.

 

Kompozycja przytulanna oryginalnie zrodziła się jako work-in-progress pod tytułem A Hugging Composition na wydziale Performance Studies w New York University Tisch School of the Arts w Nowym Jorku, a premiera work-in-progress tej pracy miała miejsce w Ufffie w Poznaniu.